Lufthansa może dołączyć do włoskich państwowych linii lotniczych Ita. Po długim przeglądzie Komisja Europejska dała zielone światło. Aby tego dokonać, tradycyjna firma musi spełnić szereg warunków. Organy nadzorujące konkurencję z Brukseli wymagają m.in. od partnerów przekazania praw do startów i lądowań w Mediolanie-Linate oraz udzielenia pomocy w uruchomieniu nowym konkurentom na trasach średnio- i długodystansowych. Negocjacje należy także przeprowadzić z konkurentami.
W pierwszym etapie grupa MDax otrzyma początkowo 41 proc. udziałów w dawnej Alitalii. Całkowite przejęcie mogłoby nastąpić w ciągu najbliższych kilku lat. W porze lunchu dwaj dyrektorzy generalni Carsten Spohr (57 l.) i Antonino Turrichi chcą wspólnie porozmawiać z prasą w Rzymie na temat tej decyzji. W posiedzeniu uczestniczy także minister finansów Włoch Giancarlo Giorgetti (57 l.).
Negocjacje i badania związane z wejściem europejskiej grupy lotniczej o najwyższej sprzedaży do jej poprzedniego włoskiego konkursu ciągną się już ponad rok. Italia Trasporto Aereo (ITA) wyłoniła się w 2020 roku z państwowej linii lotniczej Alitalia, która wielokrotnie doświadczała poważnych turbulencji. Obecnie firma zatrudnia około 4500 pracowników. Dla porównania: Grupa Lufthansa zatrudnia obecnie prawie 99 000 pracowników i w przeszłości zintegrowała już trzy byłe państwowe linie lotnicze: Swiss, Austrian i Bruksela Airways. Marki oraz kołowroty w rodzimych krajach Szwajcarii, Austrii i Belgii zostały zachowane. Ita nie jest oficjalnym następcą prawnym Alitalii, ale zabezpieczyła prawa do legendarnej nazwy, która zdaniem kręgów firmowych może wkrótce zostać wznowiona.
Według wielu ekspertów Ita nie przetrwałaby sama. Na swoim rodzimym rynku została zepchnięta na drugi poziom przez tanie linie lotnicze, takie jak Ryanair i Easyjet. Na dochodowych trasach przez Atlantyk trudno mu konkurować z siłą znacznie większych dostawców z USA. Jest to znacznie łatwiejsze w silnym stowarzyszeniu takim jak Lufthansa, co zauważyła również Komisja Europejska.
Urzędnicy UE mieli również obawy, że Lufthansa może skoncentrować zbyt dużą siłę rynkową na krótkich trasach między Włochami a krajami Europy Środkowej. Chociaż istnieje konkurencja – przede wszystkim ze strony takich firm jak Ryanair – takie tanie linie lotnicze często latają z odległych lotnisk. Lufthansa od lat działa także w północnych Włoszech, prowadząc własną regionalną spółkę Air Dolomiti.
Komisja Europejska obawiała się przede wszystkim niedogodności dla konsumentów. Ponieważ jeśli konkurencja na trasach jest niewielka, a duża siła rynkowa jest skoncentrowana w jednym dostawcy, dostawca może teoretycznie pobierać ceny wyższe od zwykłego poziomu rynkowego. Klienci nie będą wówczas mogli przejść na tańszą konkurencję lub będą mogli to zrobić jedynie w ograniczonym zakresie. Z tego też powodu w UE obowiązują surowe zasady konkurencji.
Prawicowy rząd Włoch pod przywództwem premier Giorgii Meloni (47 l.) spekulował, że inni konkurenci chcą spowolnić przejęcie w Brukseli. Pojawiły się także otwarte oskarżenia ze strony Rzymu pod adresem Francji i Air France.
Pierwsza rata za 41 procent udziałów w kapitale linii lotniczej posiadającej 71 samolotów pomalowanych na kolor granatowy ma wpłynąć 325 milionów euro. Państwo włoskie, które z pewnością stanowi czynnik ryzyka ze względu na szybką zmianę rządu, pozostaje na razie na pokładzie. Od 2025 roku Lufthansa może skorzystać z opcji na kolejne 49 proc. na ściśle określonych warunkach, a nawet stać się jedynym właścicielem linii lotniczej. Aby przejąć od państwa pozostałe 10 proc., należy jeszcze ocenić rozwój biznesu.
