Komunikatywność jest jedną z najważniejszych kompetencji miękkich, jakimi powinien wykazywać się pracownik. Dziej niej potrafimy nie tylko jasno się wyrażać, ale umiemy również odczytać sens tego, co mówią do nas inni – za pośrednictwem komunikatów werbalnych i niewerbalnych.
Etykieta w pracy
Savoir vivre obowiązuje nas w każdej sytuacji, również w kontaktach zawodowych. Przestrzeganie zasad dobrego wychowania jest niezbędne, jeśli chcemy utrzymywać dobre relacje z przełożonymi, współpracownikami oraz klientami. Znaczenie mają nie tylko słowa, ale również gesty, w tym uścisk dłoni. Chcąc uniknąć kłopotliwych sytuacji, pamiętajmy o tym, że:
osoba starsza podaje rękę młodszej (nie odwrotnie);
kobieta inicjuje uścisk dłoni;
przełożony jako pierwszy wyciąga rękę do podwładnego.
Należy podać całą dłoń, a nie tylko palce. W przeciwnym razie nasz rozmówca może poczuć się zlekceważony. Podczas uścisku utrzymujmy kontakt wzrokowy, zachowując przyjazny i życzliwy wyraz twarzy.
Uścisk dłoni – rodzaje
Sposób, w jaki chwytamy dłoń rozmówcy i przekazujemy lub odwzajemniamy uścisk, wiele o nas mówi. Może być jednym z elementów składających się na pierwsze wrażenie. Jak interpretować sposób, w jaki nasz rozmówca podaje nam rękę?
1. Uścisk „wzorcowy”
Pewnie i energicznie – tak powinno się ściskać dłoń, którą wyciąga do nas rozmówca. Ułożenie rąk może świadczyć o charakterze relacji. Sygnalizujemy przejęcie kontroli, jeśli nasza dłoń jest skierowana ku górze. Ręka skierowana ku dołowi świadczy o tym, że oddajemy kontrolę. Idealny „handshake” to taki, w którym dłonie obu rozmówców są ułożone pionowo. Energiczny uścisk świadczy o tym, że jesteśmy świadomi własnej wartości i dynamiczni.
2. Objęcie dłoni
Pracodawca może wykorzystać podczas uścisku obie dłonie – jedną podając, a drugą wzmacniając to, co chce wyrazić. Objęcie dłoni wyraża otuchę i świadczy o sympatii, a także o chęci budowania atmosfery zaufania.
3. Zbyt mocny uścisk
Ważnym wskaźnikiem jest nie tylko ułożenie rąk, ale również natężenie uścisku. Nie powinno być zbyt mocne, ponieważ mogłoby sprawiać ból. Zbyt silne ściskanie dłoni rozmówcy może świadczyć o tym, że czujemy się niepewnie w relacjach i boimy się, gdy ktoś nad nami dominuje.
4. Zbyt słaby, „bezwładny” uścisk
Bardzo delikatne uściśnięcie dłoni rozmówcy, a wręcz chwycenie tylko jego palców, pokazuje m.in., że jesteśmy zdystansowani. „Wiotka ręka” może świadczyć o niewielkim lub znikomym zaangażowaniu w relację, zbytniej uległości lub braku szacunku wobec rozmówcy.
5. Uścisk „biskupi”
Gdy kobieta układa dłoń wierzchem do góry, tak jakby wymuszała ucałowanie jej, wykracza poza pracowniczą etykietę. Takie zachowanie można interpretować jako przejaw roszczeniowości i egzaltacji w kontaktach z przełożonymi, współpracownikami lub klientami.
6. Bardzo długi uścisk
Długotrwałe przytrzymywanie dłoni rozmówcy budzi zakłopotanie i dyskomfort. Takie zachowanie może wywoływać negatywne pierwsze wrażenie i utrudnić kontakt w dłuższej perspektywie.
