Szkolenia dla funkcjonariuszy służby więziennej jak i osadzonych, przyjazne kąciki widzeń w każdym polskim zakładzie karnym, gdzie osadzeni mogą spotykać się ze swymi rodzinami czy też wzmocnienie Grup Interwencyjnych Służby Więziennej to tylko niektóre przykłady działań zrealizowanych w ramach programu „Wsparcie służby więziennej”. Jest to jeden z 17 programów realizowanych dzięki kończącej się już II edycji Funduszy Norweskich.
Blisko 60 milionów złotych z Norwegii przeznaczonych zostało na różne formy wsparcia polskiego więziennictwa. Ważnym elementem programu były szkolenia dla funkcjonariuszy i kadry więziennej realizowane we współpracy z norweskim partnerem – Królewską Akademią Służby Więziennej. Odbyło się wiele wysokospecjalistycznych szkoleń dla kadry pracującej z niebezpiecznymi oraz z młodocianymi skazanymi, szkolenia z ratownictwa medycznego i z zakresu sposobów przygotowania skazanych do powrotu na rynek pracy czy kursy języków obcych. Grupy Konwojowe i Grupy Interwencyjne Służby Więziennej przeszkolono m.in. z działań ochronnych i likwidacji zagrożeń, wyposażono je także w środki ochronne i prewencyjne pozwalające na skuteczne i zarazem profesjonalne udzielenie pierwszej pomocy oraz minimalizację zagrożeń ze strony osadzonych.
„Ochrona społeczeństwa przed działaniami przestępczymi z poszanowaniem międzynarodowych praw człowieka jest ważnym zadaniem dla wszystkich krajów. Cieszę się, że fundusze norweskie w znacznym stopniu przyczyniły się do połączenia polskich i norweskich służb więziennych, ułatwiając pracę personelowi więziennemu oraz wspomagając skazanych w powrocie do społeczeństwa” – powiedział Ambasador Norwegii w Polsce, Karsten Klepsvik podczas konferencji zamykającej program „Wsparcie służby więziennej”.
Program w dużej mierze koncentrował się również na samych osadzonych. Więźniowie uczestniczyli w szkoleniach podnoszących ich kompetencje zawodowe, np. szkolenia na drwala, pilarza czy ogrodnika terenów zielonych. Ponadto osadzeni odbyli szkolenia z zakresu przeciwdziałania agresji i przemocy, profilaktyki uzależnień, ratownictwa medycznego i obsługi komputera. Jedną z zastosowanych metod były zajęcia z zakresu dogoterapii. Dzięki niej więźniowie pracowali nad kontrolowaniem zachowań agresywnych, poczuciem odpowiedzialności i cierpliwości. Z kolei psy, które przez lata doświadczały krzywd, były bojaźliwe i nieufne zyskały nowych przyjaciół i szansę na znalezienie nowego domu.
Beneficjentami programu były również rodziny więźniów, odwiedzające ich podczas odbywania wyroku. W sali widzeń każdego polskiego zakładu karnego wydzielono strefy lub pokoje, specjalnie przystosowane do odwiedzin dzieci. W ramach programu zakupione zostały m. in. meble, zabawki, pomoce dydaktyczne i książki, ułatwiające utrzymywanie więzi rodzinnych, szczególnie osadzonym będącym rodzicami małych dzieci.
